Uit een artikel van Sietske Bergsma van thefireonline.com:

“Vóór rationele compassie: 12 omgangsregels voor een beter leven met links-gekkies”

”Onthoud: ze discussiëren niet met jou maar met zichzelf”

1.Gaslighting. ‘Dat is niet gebeurd, je hebt het niet goed gezien, laat jezelf nakijken’. Voorbeelden: ‘er is geen politieke steun meer voor referenda’ (Mark Rutte), ‘democratie betekent nepnieuws bestrijden’ (D66), ‘De koopkracht stijgt’ (kabinet), ‘De partij van de verbinding’ (GroenLinks). Gaslighting– een populaire benaming in de psychotherapie maar zeker geen modegril. De Stasi deed het al met Zersetzung. Weet: je bent niet gek. Vertrouw op je eigen waarneming.

2. Projectie. ‘Rechts denkt in complotten, jullie willen mij/ons de mond snoeren, (internet) hatecrimes, ‘nepnieuws’. Een defensiemechanisme dat onmiddellijk afrekent met schuldgevoelens, schaamte of verantwoordelijkheid voor gedrag dat in de eigen gelederen stelselmatig plaatsvindt – zoals dus haat koesteren voor andere ideeën, anderen de mond snoeren en in complotten denken (Russian collusion!). Het is de snelste manier om de aandacht van jezelf af te leiden. De tegenstander moet zich nu verdedigen, terwijl jij even op adem kunt komen. Beschouw dit fenomeen als aanwijzing om erachter te komen wat de ander werkelijk denkt en doet. Ze vertellen het je gewoon zelf.

3. Onlogische gesprekken from hell. Mindfucks, woordensalades, cirkelredenaties, van alles om je van het pad te brengen. Frustratie is het doel – tot je schreeuwend “laaaat maar!” roept. Aan het eind vraag je je af hoe het gesprek überhaupt begon. Onthoud: ze discussiëren niet met jou, maar intern met zichzelf.

4. Generalisaties. Mensen die intellectueel lui zijn generaliseren graag. Kritiek op het alarmistische klimaatbeleid is dan: ‘klimaatontkenning’. Of erger: je bent een gevaar voor de planeet. De mensheid is volgens links op te delen in schuldige mensen en slachtoffers. Als individu met een eigen, andere mening pas je er gewoon niet tussen. Snappen ze niet. Goed om te weten dus.

5. Opzettelijk verkeerd interpreteren van je gedachten en gevoelens tot waar het absurd wordt. Zie de archeologische ijver waarmee de woorden van Thierry Baudet afgelopen week zijn ontleed. Gedachten lezen hoort er ook bij. Het enige wat helpt is blijven herhalen: “dat zei ik niet”. Verder lekker iets anders gaan doen.

6. ‘Nitpicking’ of ‘moving the goalpost’. Helaas is daar geen goede Nederlandse vertaling voor. ‘De lat hoger leggen’ komt in de buurt, maar de lat gaat ook heen en weer. Het is een onmogelijke standaard stellen omdat de eisen steeds veranderen. Zwarte Piet is dan weer een slaaf en dan weer een Spaanse edelman (en dus ‘kolonisator’). En de roetveeg is ook racistisch. De politiek correcte eisen waaraan Piet moet voldoen zullen zich eindeloos oprekken tot waar hij slechts nog een blanke, sukkelige man kan zijn. En zelfs dan zal er iets op aan te merken zijn, bijvoorbeeld een klacht van cultural appropiation dat aan zijn huppeltje, grapje of gedrag kleeft. Je kunt onmogelijk tot elkaar komen als de doelpalen steeds aan de wandel gaan. Zet dus zelf de standaard voor wat je belangrijk vindt!

7. Emotionele argumenten (en verdachtmakingen). “Wil jij soms dat transgenders hun leven lang depressief blijven en zelfmoord plegen?!” (als reactie op kritiek op genderneutrale wc’s en geslachtsoperaties op kinderen). ‘Heeft u soms geen hart?’ (EenVandaag presentatrice tegen Geert Wilders over Syrische vluchtelingen). Werk in op die emotie door uit te leggen dat transgenders meer reden voor zelfmoord hebben als anderen steeds voor hun blijven bepalen wat zij nodig hebben. Dat we Syriërs in de steek laten door hun mannen allemaal hier heen te laten komen. Kom met cijfers en statistieken.

8. Van onderwerp veranderen. In een discussie over homorechten, waarin de relatie tussen islam en misdaden tegen homo’s ter sprake komt, wil links steevast beginnen over een andere misstand die ‘erger’ is of de zaken ‘nuanceert’, bijvoorbeeld de ‘discriminatie van moslims’. Voor maximaal effect hanteert links dit trucje door het te combineren met alle bovenstaande trucjes. Voor je het weet zit je in een welles-nietes over moslims die de nieuwe joden zijn, en moet je je kostbare tijd en energie verspillen om uit te leggen dat het bezoek aan het Belgische Molenbeek van een politicus geen fascistische propaganda is gericht tegen moslims als weerloze, opgejaagde groep. Blijf bij het onderwerp dus.

9. Bedreigingen. Als het frustreren via methoden 1 t/m 8 niet helpt (om je op de knieën te dwingen) gaan ze dreigen. Eerst verdekt, later als de kudde mee is vanachter een spandoek of tafel in een praatprogramma van de publieke omroep. SJW’ers die eisen dat columnisten stoppen met schrijven (en hun zin krijgen), bekladden van deuren van politici, oproepen tot moord. Doe aangifte,don’t surrender.

10. Uitschelden.‘Nazi’, ‘xenofoob’, ‘Hitler’, ‘racist’, ‘extreem-rechts’. Links micro-managment van andermans emoties, want ze weten dat het pijn doet. Er zit weinig variatie in dus neem het niet persoonlijk. Is vaak ook projectie (zie 2.).

11. Lastercampagnes en stalking. Als autoritaire of bange mensen geen controle over je krijgen, kunnen ze altijd nog het beeld dat anderen van je hebben beïnvloeden door lastercampagnes. CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt weet er alles van, Wierd Duk ervaart het al jaren. Linkse journalisten en politici verspreiden geruchten, terloops of agressief, en rekenen op de gefrustreerde, aangebrande en boze reactie van jouw kant die hun ‘gelijk aantoont’. Ook hiervoor geldt: blijf bij de feiten. Ook als het over anderen gaat. Documenteer alles als het stalken wordt. Ontmasker agressief gedrag. Block en negeer anonieme accounts.

12. Controle. Alles hierboven draait om controle houden, het is de bewuste dan wel onbewuste modus operandi van de-weg-kwijt-links. Het kan allerlei vormen aannemen, ook die hierboven niet genoemd zijn. Het oude links, dat zich daadwerkelijk politiek onderscheidde van rechts is al lang niet meer. Ideeën hebben plaatsgemaakt voor sprookjes, debat voor duimzuigen. Ga de strijd met elkaar aan, maar boven de gordel en zonder elkaar gek te maken. Voor een beter leven met iedereen, voor iedereen.