Gustave le Bon schreef in 1885 La Psychologie des foules (“De psychologie der massa’s”, “The Crowd”)(1)

Le Bon beschrijft de massa als ”buitengemeen licht te beïnvloeden en lichtgelovig, zij heeft geen kritiek, iets onwaarschijnlijks bestaat er voor haar niet. Zij denkt in beelden, die elkaar associatief opwekken en die niet door het verstand getoetst worden aan de werkelijkheid”.

Le Bon: “Bij massa’s kunnen de meest tegenstrijdige denkbeelden naast elkaar bestaan zonder elkaar te hinderen, zonder dat hun logische tegenstrijdigheid een conflict veroorzaakt “

”Massa’s kennen nooit de dorst naar waarheid. Zij eisen illusie, waarvan zij geen afstand kunnen doen. Het onreële verkiezen zij boven het reële. Het onwerkelijke is in hun ogen bijna even belangrijk als het werkelijke. Zij neigen er blijkbaar toe tussen beide geen onderscheid te maken.”

Le Bon merkt op dat “ook in de intellectuele functies onbewuste processen een overwegende rol spelen” en juist de onbewuste drijfveren, die grotendeels archaïsch en overgeërfd zijn, zullen leidend zijn wanneer het individu onderdeel van een psychologische massa wordt. (LINK naar (33) Reptielenbrein van Appelo)