Overheid als dienaar van haar burgers?

“Blind belief in authority is the greatest enemy of truth.”                                                                      Albert Einstein

“Sometimes I wonder wether the world is being run by smart people who are putting us on or by imbeciles who really mean it.”                                                                                                                        Mark Twain

“It is the first responsibility of every citizen to question authority.”                                       Benjamin Franklin

In een democratische rechtsstaat zou de overheid slechts tot taak moeten hebben de belangen van haar burgers te dienen. Dit geschiedt binnen een wettelijk kader waarin de wederzijdse rechten en plichten van overheid en burger zijn vastgelegd. Wederzijdse overtreding of misbruik van die wetten is strafbaar.

In de praktijk blijken overheden slechts gedeeltelijk de burgerbelangen te dienen. Een groot deel van de toegewezen macht wordt door overheden gebruikt voor het versterken en in stand houden van de ook persoonlijke, eigen macht. In de parlementen is het stemgedrag verworden tot een afgesproken toneelstuk, dat als zelfbeschikking van het volk in scène is gezet.

Daarbij spelen ook supra-nationale belangen die strijdig kunnen zijn met de belangen van de burgers. Dit is inmiddels duidelijk geworden door de ontstane macht van de EU en de supranationale invloed van instituties als het WEF en de UN.

Via verdragen heeft Nederland zich gecommitteerd aan besluitvorming die aldus supranationaal tot stand komt en waar de nationale democratie geen invloed meer op heeft. Feitelijk is (ook) Nederland een provincie van de EU geworden en heeft daarbij de eigen soevereiniteit, het vermogen tot autonoom handelen, opgegeven.

De daarop bedoelde democratisch controle faalt, ook al blijft via staatspropaganda het tegenovergestelde beweerd worden.

De belangenstrijd,  de strijd om de macht, is van alle tijden en in alle maatschappelijke verbanden. Perioden van een werkbaar relatief machtsevenwicht neigen ertoe tenslotte te ontaarden in verstoring ervan door excessief machtsmisbruik door de dan heersende elite waar de massa tenslotte tegen in opstand komt.

Het volk verdraagt het schuivende evenwicht echter lang, onder meer vanwege de afhankelijkheidsrelatie met de overheid en de grote prijs die voor een substantiële omwenteling door allen moet worden betaald.

Het bovenstaande zal met voorbeelden van actuele kwesties nader geïllustreerd worden. Hierin zal met name het gebruik van propaganda nader worden belicht.